Breakage by Mikael Co

June is water, the ruthlessness

of monsoons, wild, wild winds.
On and on the roads roll on,
dust giving way to an imaginary chrome.
I walk knowing the few things that last
outlast even me. Sometimes I spot
the carcass of a bird heavy with rain,
a cat licking away grime from feather,
feeding. Sometimes a fruit
decayed from summer peeking
from beneath a soft wound
of leaves. Solemnly the world
turns on its axis, the clouds yield
and return, and over and over again
the seasons give way
to an almost sudden rust.
The weather waits for no one.
There must be a reason for this
that we must live our lives
looking up, thirsting,
straining to find out.

Trumpet Call

A voice is crying out
in the wilderness, in despair
Hear the call of mourning
Hear the sound of Zion
See the woman groan
for the time is about to come

This is the cry of the desperate
of the hopeless, of the weak
of the battered and the faceless
of the mocked and the nameless.

Could we be the generation
who will seek the God of Jacob?
The redeemed, the undone, the holy nation?

Could we be?

Rags and Armors

Dressed in black
Underneath the shades
Beneath the armor
Lies the warrior

"Hear my heart," he says
"Fight for freedom," they say
Take off the mask
Underneath is a child

Hearing the music of the rain
Hoping for the warm breeze of summer
I step out
And dance through the rhythm of the north wind.

Chillax

Tigil.
Hinto.
Istap.

Hindi naman kailangan alamin
ang lahat ng masasalamin
Huwag isipin ang maari
Huwag italaga ang sarili

Run

Run
Run
Run
Run

Til' nobody sees you
Til' there's no more shame
Til' it's all over
Til' it lingers

Trapik

Tumingin ako sa taas. Ang gabi ngayon ay tila nanghihimok sa akin na magbigti. Habang ang ulan ay dumadagundong sa bubong, patuloy ang paggitgitan at paguunahan ng mga kotseng nakapaligid sa akin. Ang mga sementadong flyovers ay walang bisa sa pagluwag ng trapiko at pati na rin ng MRT. Busina ako ng busina, tulad ng ibang iritableng motoristang kumukulo na ang tiyan. Nagulat na lamang ako nang unti-unti, sa paningin ko’y biglang may lumilitaw na cheeseburger. Binuksan ko ang bintana, nalasahan ko naman ang hilaw na isda. Huminga na lang ako ng malalim at pinakinggan si Charisse, umaasang sana matapos na ang gabi.

Kanser

Sari-saring mga sakit, kaawa-awang bayan
Hanap ay lunas para sa dumadaing na lipunan
Nawawalan na ng pag-asa, dumidilim ang isipan
Iisa lang ang pinagmulan- mikrobyo ng kahirapan.

Nandiyan ang trangkaso- iligal na trabaho at pandaraya
Pinapasok lahat, magkalaman lang ang mga sikmura
Mga nakakapit sa patalim, pati pagkatao ay sinira
Inutil sa pamahalaan, walang tulong sa mga maralita.

Nandiyan ang kanser- mga bisyo at seksuwal na imoralidad
Panandaliang lunas, maikling kaligayahan ang hangad.
Kawalan ng sapat na pinag-aralan, lahat ng wasto ay binaliktad
Sa lansangan ng kasalanan, kasama barkadang huwad

Naputol ang mithiin sa madugong eksena
Pag-asa ng pagbabago, sumabog lang sa lupa
Pangarap ng isang buhay, pinutol at binasura
Dapat isipin ng lahat, laging may bukas pa.